هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی است که در آن شاعر از زیبایی‌ها و جلال معنوی سخن می‌گوید و مخاطب را به دیدن و درک این زیبایی‌ها دعوت می‌کند. شاعر از مفاهیمی مانند قیامت، یوسف، گوهر شیخی، مملکت جان، و عید وصال استفاده می‌کند تا مخاطب را به تفکر و تأمل در مورد معنویت و زیبایی‌های معنوی تشویق کند.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و معنوی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد که معمولاً در سنین بالاتر وجود دارد.

غزل شمارهٔ ۷۵

ای خواجه نمی‌بینی این روزِ قیامَت را؟
این یوسُفِ خوبی را این خوش قَد و قامَت را؟

ای شیخ نمی‌بینی این گوهرِ شیخی را؟
این شَعشَعه‌ی نو را این جاه و جَلالَت را؟

ای میر نمی‌بینی این مَمْلَکَتِ جان را؟
این روضه‌ی دولت را این تَخت و سَعادَت را؟

این خوشدل و خوش دامَن دیوانه تویی یا من؟
دَرکَش قَدَحی با من بُگْذار مَلامَت را

ای ماه که در گَردش هرگز نَشوی لاغر
اَنْوارِ جَلالِ تو بِدْریده ضَلالَت را

چون آبِ رَوان دیدی بُگْذار تَیَمّم را
چون عیدِ وِصال آمد بُگْذار ریاضَت را

گَر ناز کُنیْ خامی وَرْ ناز کَشی رامی
در بارکَشی یابی آن حُسن و مَلاحَت را

خاموش که خاموشی بهتر زِ عَسَل نوشی
دَرسوزْ عبارت را بُگْذار اشارَت را

شَمسُ اَلْحَقِ تبریزی ای مَشرقِ تو جان‌ها
از تابشِ تو یابَد این شَمس حَرارَت را
وزن: مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن (هزج مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۷۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۷۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.