مَیَندیش، مَیَندیش، که اندیشه گَری‌ها
چو نَفْطَند بِسوزند، زِ هر بیخ تَری‌ها

خَرِف باشْ خَرِف باش، زِ مَستیّ و زِ حیرت
که تا جُمله نیِستان، نِمایَد شِکَری‌ها

جُنون است شُجاعَت، مَیَندیش و دَراَنْداز
چو شیران و چو مَردان، گُذَر کُن زِ غَری‌ها

که اندیشه چو دام است، بر ایثار حَرام است
چرا باید حیلَت پیِ لُقمه بَری‌ها

رَهِ لُقمه چو بَستی، زِ هر حیله بِرَستی
وَگَر حِرص بِنالَد، بگیریم کَری‌ها