هوش مصنوعی: این متن به ستایش سخاوت و بخشندگی می‌پردازد و در مقابل، بخل و خودخواهی را نکوهش می‌کند. شاعر با استفاده از تصاویر زیبا مانند ابر بی‌باران و خورشید بی‌تابش، تأکید می‌کند که بخشندگی باعث جذب مردم و ارتقای شخصیت می‌شود.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق اخلاقی و ادبی است که برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین، استفاده از صنایع ادبی و استعاره‌های پیچیده ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.

شمارهٔ ۴۹

چه ممسکی که ز جود تو قطره‌ای نچکد
اگر در آب کسی جامهٔ تو برتابد

به مجلسی که تو باشی ز بخل نگذاری
که رادمردی از آن صدر نیکویی یابد

به ابر برشده مانی بلند و بی‌باران
کدام زایر و شاعر سوی تو بشتابد

کو خود نباری و بر هیچ خلق نگذاری
مر آفتاب فلک را که بر کسی تابد
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.