هوش مصنوعی:
این متن به ستایش سخاوت و بخشندگی میپردازد و در مقابل، بخل و خودخواهی را نکوهش میکند. شاعر با استفاده از تصاویر زیبا مانند ابر بیباران و خورشید بیتابش، تأکید میکند که بخشندگی باعث جذب مردم و ارتقای شخصیت میشود.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق اخلاقی و ادبی است که برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربهی زندگی دارد. همچنین، استفاده از صنایع ادبی و استعارههای پیچیده ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.
شمارهٔ ۴۹
چه ممسکی که ز جود تو قطرهای نچکد
اگر در آب کسی جامهٔ تو برتابد
به مجلسی که تو باشی ز بخل نگذاری
که رادمردی از آن صدر نیکویی یابد
به ابر برشده مانی بلند و بیباران
کدام زایر و شاعر سوی تو بشتابد
کو خود نباری و بر هیچ خلق نگذاری
مر آفتاب فلک را که بر کسی تابد
اگر در آب کسی جامهٔ تو برتابد
به مجلسی که تو باشی ز بخل نگذاری
که رادمردی از آن صدر نیکویی یابد
به ابر برشده مانی بلند و بیباران
کدام زایر و شاعر سوی تو بشتابد
کو خود نباری و بر هیچ خلق نگذاری
مر آفتاب فلک را که بر کسی تابد
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.