۲۰۱۵ بار خوانده شده

شمارهٔ ۷۲

با دلی رفته به استسقا
که معاصیش هیچ غم نکند

با چنین دل چه جای بارانست
کابر بر تو کمیز هم نکند

با همه خلق جهان گر چه از آن
بیشتر بی‌ره و کمتر به رهند

تو چنان زی که بمیری برهی
نه چنان چون تو بمیری برهند
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.