هوش مصنوعی: این شعر عرفانی از سنایی غزنوی، بر اهمیت صبر، تسلیم، قناعت و عشق الهی تأکید دارد. شاعر با اشاره به داستان‌های قرآنی و اساطیری (مانند یعقوب و یوسف، فرهاد و شیرین) و شخصیت‌های مقدس (مانند جعفر طیار و حیدر کرار)، شرط رسیدن به حقیقت را تحمل رنج و گذشتن از تعلقات دنیوی می‌داند. او همچنین هشدار می‌دهد که ادعاهای بی‌اساس در آخرت نتیجه‌ای جز رسوایی ندارد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و استفاده از استعاره‌های پیچیده، درک این شعر را برای مخاطبان جوان‌تر دشوار می‌سازد. همچنین، برخی از اشارات تاریخی و مذهبی نیاز به دانش پیش‌زمینه دارد.

شمارهٔ ۹۳

عاشق دین‌دار باید تا که درد دین کشد
سرمهٔ تسلیم را در چشم روشن بین کشد

با قناعت صلح جوید محرم حرمت شود
برگ بی‌برگی به فرق زهره و پروین کشد

دیدهٔ یعقوب را دیدار یوسف توتیاست
سینهٔ فرهاد باید تا غم شیرین کشد

جعفر طیار باید تا به علیین پرد
حیدر کرار باید تا ز دشمن کین کشد

هر خسی از رنگ و گفتاری بدین ره کی رسد
مرد چون صدیق باید تا سم تنین کشد

نور بو یوسف نداری کی رسی در چاه علم
بایزید فقر باید فاقهٔ ماتین کشد

از سعادتها سنایی در سرخس افگند رخت
شکر این از شور بختی محنت غزنین کشد

برگ بی‌برگی نداری گرد آن درگه مگرد
چشم هر نامحرمی کی بار نقش چین کشد

چند ازین دعوی بی‌معنی بی‌برهان تو
مدعی فردا به محشر رخت زی سجین کشد
وزن: فعولن فعولن فعولن فعولن (متقارب مثمن سالم)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۱۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.