هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از مدیحه‌سرایی و هجو دیگران ابراز نارضایتی می‌کند و معتقد است که مدح و هجو هر دو بی‌فایده و ناپسند هستند. او به ویژه به مدیحه‌سرایان بی‌مایه و هجوگران بی‌خرد اشاره می‌کند و آن‌ها را مورد انتقاد قرار می‌دهد.
رده سنی:
16+
متن حاوی انتقادات تند و استفاده از واژگان نامناسب (مانند 'خر فراخ کون' و 'خام قلتبان') است که ممکن است برای مخاطبان جوان نامناسب باشد. همچنین، درک کامل مفاهیم انتقادی و اخلاقی متن نیاز به بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۱۴۹
خواهد که شاعران جهان بی صله همی
باشند پیش خوانش دایم مدیح خوان
الحق بزرگوار خردمند مهتریست
کورا کسی مدیح برد خاصه رایگان
مدحش چرا کنم که بیالایدم خرد
هجوش چرا کنم که بفرسایدم زبان
باشد دروغ مدح در آن خر فراخ کون
باشد دریغ هجو از آن خام قلتبان
باشند پیش خوانش دایم مدیح خوان
الحق بزرگوار خردمند مهتریست
کورا کسی مدیح برد خاصه رایگان
مدحش چرا کنم که بیالایدم خرد
هجوش چرا کنم که بفرسایدم زبان
باشد دروغ مدح در آن خر فراخ کون
باشد دریغ هجو از آن خام قلتبان
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مسدس مخبون محذوف)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۱۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
