هوش مصنوعی:
شاعر از یاران و دوستان می‌خواهد تا از ظلم به بی‌گناهان جلوگیری کنند. سپس، حفاظ (محافظ) با گرفتن دامن همت، هشدار می‌دهد که نباید به جزا و ناوری پناه برد.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم اخلاقی و اجتماعی نسبتاً پیچیده است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است.
شمارهٔ ۱۶۲
گفتم بنالم از تو به یاران و دوستان
باشد که دست ظلم بداری ز بی‌گناه
بازم حفاظ دامن همت گرفت و گفت
زنهار تا از او به جزا و ناوری پناه
باشد که دست ظلم بداری ز بی‌گناه
بازم حفاظ دامن همت گرفت و گفت
زنهار تا از او به جزا و ناوری پناه
وزن: فاعلاتن مفاعلن فعلن
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶۱ - در رثای محمد بهروز
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
