هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن شاعر به مخاطب خود خطاب می‌کند و از او می‌خواهد که به نصیحت‌هایش گوش دهد و راه راستی را در پیش بگیرد. همچنین، شاعر به مقام و منزلت مخاطب اشاره می‌کند و از نعمت‌ها و برکات وجود او سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم اخلاقی و پندآموز است که برای نوجوانان و بزرگسالان قابل درک و مفید خواهد بود. همچنین، استفاده از زبان شعری و استعاره‌های ادبی ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۱۷۹ - از زبان تیر خراس

ای لاف زنی که هر کجا هستی
قصه ز روزن و سرای آری

تا کی سوی من نه از ره غیرت
از بهر نظاره روی و رای آری

پندی بشنو که تا چو مخدومم
مختار شوی گر آن بجای آری

شو راستیی چو من به دست آور
تا چرخ چو من به زیر پای آری

برهٔ بریان هر جا که بود چاکر تست
طبق حلوا داماد و تو او را خسری

خوردنیهای جهان گر به شکم جمع شدند
همه گفتند که ای خواجه تو ما را پدری

ای همه نزهت و شادی و همه راحت و روح
کنیت تو نعم و نام تو شیخ‌الطبری
وزن: مفعول مفاعلن مفاعیلن (هزج مسدس اخرب مقبوض)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.