هوش مصنوعی:
شخصی در خواب سخنی می‌گوید که اگر معزی (احتمالاً نام یک شخص یا نماد) همیشه زنده می‌ماند، فلک (آسمان یا سرنوشت) با صدایی سرد افسوس می‌خورد و می‌گوید: 'دریغا معزی'.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عاطفی مانند مرگ، تقدیر و اندوه است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد.
شمارهٔ ۱۸۳ - و نیز
سخن را به خواب اندرون دوش گفتم
که گر شدی معزی تو دایم همی زی
فلک سرد بادی برآورد و گفتا
دریغا معزی دریغا معزی
که گر شدی معزی تو دایم همی زی
فلک سرد بادی برآورد و گفتا
دریغا معزی دریغا معزی
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸۲ - در رثای امیر معزی
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸۴ - در هجای علی سه بوسش
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
