هوش مصنوعی:
این متن یک شعر طنز و هجوآمیز است که در آن شاعر با زبانی تند و گزنده به انتقاد از فردی می‌پردازد. او از عباراتی مانند «ای خر» و «ملعون» استفاده می‌کند و رفتارهای ناپسند فرد مورد نظر را به باد انتقاد می‌گیرد. همچنین، به مسائلی مانند دروغگویی و رفتارهای ناشایست اشاره می‌شود.
رده سنی:
18+
این متن حاوی الفاظ تند و هجوآمیز است که ممکن است برای مخاطبان زیر 18 سال مناسب نباشد. همچنین، محتوای انتقادی و طنز گزنده آن نیاز به درک بالاتری از مسائل اجتماعی دارد.
شمارهٔ ۱۸۴ - در هجای علی سه بوسش
ای سه بوسش به آدمی ناژی
زن تو راستست و تو کاژی
از بغیضان جام و باخرزی
وز عوانان ملین و باژی
از خسیسی که هستی ای ملعون
بر ... زن چو ماکیان کاژی
از ستاره همه ربایی گوشت
ای زنت روسبی غلیواژی
به شعر اندرت مردم خواندم ای خر
که تا کارم ز تو گیرد فروغی
خطی نارایجم دادی و شاید
دروغی را چه آید جز دورغی
زن تو راستست و تو کاژی
از بغیضان جام و باخرزی
وز عوانان ملین و باژی
از خسیسی که هستی ای ملعون
بر ... زن چو ماکیان کاژی
از ستاره همه ربایی گوشت
ای زنت روسبی غلیواژی
به شعر اندرت مردم خواندم ای خر
که تا کارم ز تو گیرد فروغی
خطی نارایجم دادی و شاید
دروغی را چه آید جز دورغی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸۳ - و نیز
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
