هوش مصنوعی:
شاعر از درد و رنج جسمی و روحی خود می‌گوید و بیان می‌کند که افزایش مال و منال در زندگی کسی که باید با کاروان برود (یعنی مرگش نزدیک است) فایده‌ای ندارد.
رده سنی:
16+
متن حاوی مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی درباره مرگ و زوال است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد.
شمارهٔ ۱۹۲
احوال خود چه عرض کنم هر زمان همی
بینم مضرت تن و نقصان جان همی
منزل چه سازد و چکند رخت بیشتر
آن را که رفت باید با کاروان همی
بینم مضرت تن و نقصان جان همی
منزل چه سازد و چکند رخت بیشتر
آن را که رفت باید با کاروان همی
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
