هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر از درخواست‌های غیرمنطقی و ناعادلانه صحبت می‌کند. ابتدا اشاره می‌کند که گوگرد سرخ (چیزی نادر و غیرممکن) از او خواسته شده است، و اگر آن را نمی‌یافت، با روی زرد (نشانه ناراحتی و شکست) مواجه می‌شد. سپس می‌گوید که درخواست گوگرد سرخ در مقایسه با درخواست نان خواجه (نمادی از قدرت و ثروت) ساده‌تر بود، و اگر نان خواجه از او خواسته می‌شد، نمی‌دانست چه واکنشی نشان دهد.
رده سنی:
15+
این شعر دارای مفاهیم نمادین و انتقادی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌هایی مانند «گوگرد سرخ» و «نان خواجه» نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد تا بتواند معنای عمیق‌تر شعر را درک کند.
شمارهٔ ۱۹۳
گوگرد سرخ خواست ز من سبز من پریر
در پیشش ار نیافتمی روی زردمی
خود سهل بود سهل که گوگرد سرخ خواست
گر نان خواجه خواستی از من چه کردمی
در پیشش ار نیافتمی روی زردمی
خود سهل بود سهل که گوگرد سرخ خواست
گر نان خواجه خواستی از من چه کردمی
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹۴ - در رثاء
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
