هوش مصنوعی:
این متن شعری است که در مدح و ستایش شخصی به نام محمدمؤمن سروده شده است. شاعر از او به عنوان گوهری ناب و تاج جهان یاد می‌کند که از دریای آفرینش به کنار آمده و با قدومش از ستارگان آسمان مسعودتر است. همچنین، شاعر از اقبال بلند او سخن می‌گوید و تاریخ تولد یا رویدادی مرتبط با او را به صورت رمزی بیان می‌کند.
رده سنی:
16+
این متن دارای زبان ادبی و پیچیده‌ای است که درک آن برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار است. همچنین، ممکن است نیاز به توضیح برخی مفاهیم و استعاره‌های به کار رفته در شعر باشد که برای گروه سنی بالاتر مناسب‌تر است.
شمارهٔ ۴۳ - در مدح میر محمد ممن فرماید
گوشوار گوش دوران درةالتاج جهان
قرةالاعیان محمدمؤمن آن عالی گوهر
چون فتاد از موج بحر آفرینش بر کنار
با قدومی از نجوم آسمان مسعودتر
گوهر بحر سعادت خواندمش کان گنج را
تارک ارای قبایل یافت صراف نظر
این هم از اقبال او دیدم که از دریای فکر
چون فروشد عقل کارد در دریای دگر
گوهر بحر سعادت بود یک تاریخ او
تارک آرای قبایل گشت تاریخ دگر
قرةالاعیان محمدمؤمن آن عالی گوهر
چون فتاد از موج بحر آفرینش بر کنار
با قدومی از نجوم آسمان مسعودتر
گوهر بحر سعادت خواندمش کان گنج را
تارک ارای قبایل یافت صراف نظر
این هم از اقبال او دیدم که از دریای فکر
چون فروشد عقل کارد در دریای دگر
گوهر بحر سعادت بود یک تاریخ او
تارک آرای قبایل گشت تاریخ دگر
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۲ - وله ایضا
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۴ - وله ایضا
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
