هوش مصنوعی:
شاعر در این متن توصیف می‌کند که چگونه به مکانی مقدس رسیده است که نور مهر علی و عترت او تا ماه می‌درخشد. همراهانش از اهل معرفت به او می‌گویند که این مکان، خاک پاک حسین (ع) است. شاعر از تاریخ این مکان آگاه نبوده و یکی از همراهان او را آگاه می‌سازد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عرفانی و مذهبی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از زبان شعری و اصطلاحات خاص، فهم آن را برای سنین پایین دشوار می‌سازد.
شمارهٔ ۱۰۱
بر سر تربتی رسیدم دوش
خرم و غم زدا و محنت کاه
نور مهر علی و عترت او
زان مکان رفته تا به ذروهٔ ماه
با من آن روز از قضا بودند
جمعی از اهل معرفت همراه
گفتم این خاک کیست شخصی گفت
خاک پاک حسین عین‌الله
گفتم آگه نیم ز تاریخش
از همان مصرعم نمود آگاه
خرم و غم زدا و محنت کاه
نور مهر علی و عترت او
زان مکان رفته تا به ذروهٔ ماه
با من آن روز از قضا بودند
جمعی از اهل معرفت همراه
گفتم این خاک کیست شخصی گفت
خاک پاک حسین عین‌الله
گفتم آگه نیم ز تاریخش
از همان مصرعم نمود آگاه
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۰ - مرثیه
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۲ - قطعه
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
