هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن شاعر از هوس‌ها و آرزوهای خود سخن می‌گوید و از معشوق خود می‌خواهد که به او نزدیک شود. شاعر از مشکلات و آشفتگی‌های خود می‌گوید و از معشوق به عنوان راه و منزل خود یاد می‌کند. او از زیبایی معشوق و عشق خود به او سخن می‌گوید و از او می‌خواهد که به او نزدیک شود.
رده سنی: 15+ این متن دارای مفاهیم عاشقانه و عرفانی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان زیر 15 سال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند هوس و عشق ممکن است نیاز به بلوغ فکری و احساسی بیشتری داشته باشد که معمولاً در سنین بالاتر وجود دارد.

غزل شمارهٔ ۱۵۶

ای هَوَس‌هایِ دِلَم، بیا بیا بیا بیا
ای مُراد و حاصِلَم، بیا بیا بیا بیا

مُشکل و شوریده‌اَم، چون زُلفِ تو، چون زُلفِ تو
ای گُشادِ مُشکِلَم، بیا بیا بیا بیا

از رَه و مَنْزِل مَگو، دیگر مَگو، دیگر مَگو
ای تو راه و مَنْزِلَم، بیا بیا بیا بیا

دَررُبودی از زمین یک مُشتْ گِل، یک مُشتْ گِل
در میانِ آن گِلَم، بیا بیا بیا بیا

تا زِ نیکی وَزْ بَدی من واقِفَم، من واقِفَم
از جَمالَت غافِلَم، بیا بیا بیا بیا

تا نَسوزَد عقلِ من در عشقِ تو، در عشقِ تو
غافِلَم، نی عاقِلَم، بیا بیا بیا بیا

شَهْ صَلاحُ الدّین که تو هم حاضری، هم غایبی
ای عُجوبه واصِلَم، بیا بیا بیا بیا
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۵۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۵۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.