هوش مصنوعی:
این متن به اهمیت داشتن اصالت و صداقت در رفتار و خدمت اشاره می‌کند. افرادی که فاقد این ویژگی‌ها هستند، حتی اگر به ظاهر خدمت کنند، رفتارشان ریاکارانه و بی‌ارزش است. همچنین، متن به دوری از غم و روی آوردن به عشق و زندگی توصیه می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق اخلاقی و عرفانی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و مفاهیم انتزاعی مانند عشق و ریاکاری نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد که معمولاً در نوجوانان و بزرگسالان یافت می‌شود.
غزل شمارهٔ ۱۶۸
ای بِروییده بِناخواست به مانندِ گیا
چون تو را نیست نَمَک، خواه بُرو، خواه بیا
هر کِه را نیست نَمَک گَر چه نِمایَد خِدمَت
خِدمَتِ او به حقیقت، همه زَرق است و ریا
بُرو ای غُصّه دَمی، زَحمَتِ خود کوتَه کُن
بادهٔ عشق بیا زود که جانَت بِزیا
چون تو را نیست نَمَک، خواه بُرو، خواه بیا
هر کِه را نیست نَمَک گَر چه نِمایَد خِدمَت
خِدمَتِ او به حقیقت، همه زَرق است و ریا
بُرو ای غُصّه دَمی، زَحمَتِ خود کوتَه کُن
بادهٔ عشق بیا زود که جانَت بِزیا
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۶۷
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۶۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
