هوش مصنوعی: این متن شعری است که از رنج‌ها و سختی‌های فراوانی که گوینده متحمل شده، سخن می‌گوید. او از خطرات مختلف مانند طوفان نوح، بیابان‌های سخت، و تاریکی‌های روحی گذر کرده و با استعاره‌های مختلف مانند کشتی عصمت، تیه موسی، و خضر و الیاس، بر مقاومت و پایداری خود تأکید می‌کند. در نهایت، او به رهایی از این مصائب اشاره می‌کند و از تولدی دوباره سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و استعاری است که درک آن به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک نیاز دارد. همچنین، برخی از اشارات تاریخی و مذهبی مانند طوفان نوح و تیه موسی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.

شمارهٔ ۲۷۲

ز کام نهنگان برون آمدیم
ز غرقاب دریای خون آمدیم

نه از بادیه بل ز طوفان نوح
به کشتی عصمت درون آمدیم

سه ماه از تمنای جنات عدن
به دست زبانی زبون آمدیم

سه ماهه سفر هست چل‌ساله رنج
که از تیه موسی برون آمدیم

به سگ‌جانی ار چون سکندر به طبع
در آن راه ظلمات گون آمدیم

چو خضر از سرچشمه خوردیم آب
هم الیاس را رهنمون آمدیم

ز غوغای زنگی‌دلان عرب
گریزان ندانی که چون آمدیم

از آن زاغ فعلان گه شبروی
ز صف کلنگان فزون آمدیم

ز خون خوردن و حبس جستیم عور
تو گوئی ز مادر کنون آمدیم

اگر سرنگون خوانده‌ای مان رواست
که از ما از رحم سرنگون آمدیم
وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۷۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۷۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.