هوش مصنوعی: این متن شعری است که با استفاده از تصاویر و استعاره‌های زیبا، حالات و احساسات بی‌بی را توصیف می‌کند. در آن به رابطه‌ی بی‌بی با موسیقی (نای و دف)، رنگ‌ها (لاجوردی)، طبیعت (آفتاب و زهره)، و حتی غذا (نیشکر و قلیه) اشاره شده است. شاعر با زبانی شیرین و آهنگین، زیبایی‌ها و ظرافت‌های بی‌بی را به تصویر می‌کشد.
رده سنی: همه سنین این متن یک شعر زیبا و هنری است که از زبان و تصاویر مناسبی استفاده می‌کند و محتوای نامناسبی برای هیچ گروه سنی ندارد. با این حال، درک کامل زیبایی‌ها و ظرافت‌های آن ممکن است برای کودکان خردسال دشوار باشد، اما برای نوجوانان و بزرگسالان جذاب خواهد بود.

شمارهٔ ۳۱۶

سر انگشت می‌رزد بی‌بی
بر من انگشت می‌گزد بی‌بی

نای را دشمن است و دف را دوست
بر ره دف همی وزد بی‌بی

از پی یک نشان دوم جامه
لاجوردی همی رزد بی‌بی

افتاب است و زهره می‌طلبد
در بر مه نمی‌خزد بی‌بی

صحن پانید حلقه می‌جوید
نیشکر هم نمی‌مزد بی‌بی

چشم بد دور نیک طباخ است
کآفتاب جهان سزد بی‌بی

نپزد هیچ قلیهٔ گزری
تابهٔ شلغمی پزد بی‌بی
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۱۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۱۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.