هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیبایی‌های ظاهری و باطنی یک فرد می‌پردازد و از تشبیهات زیبا مانند حور و فرشته برای بیان این زیبایی‌ها استفاده می‌کند. همچنین، به موضوعاتی مانند عشق، پاکدامنی، و تلاش برای رسیدن به کمال اشاره دارد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عرفانی و ادبی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، استفاده از تشبیهات و استعاره‌های ادبی نیاز به درک بالاتری از زبان و ادبیات فارسی دارد.

غزل شمارهٔ ۵۹۸

صورت به این لطافت سیرت به این نکوئی
در جسم پاک حور است روح فرشته گوئی

بستست خطش از نو دیباچه‌ای که گویا
هست آیت نخستین از مصحف نکوئی

گر کار خوبی از پیش رفتی به محض صورت
می‌کرد نقش دیوار دعوی خوب روئی

شغل طبیعت اوست در عین خشم و اعراض
زان نرگس سخن گو دزدیده عذر گوئی

در کامیابی توست سعی از تو بیش ما را
در قتل ماچه لازم چندین بهانه جوئی

در جستجوی ما نیست هیچت تعلل اما
گاهی که جمع گردید اسباب تندخوئی

بوی بهشت دارد این باغ اگرچه حالا
در وی مشام جان راست وقت بنفشه بوئی

در پاکدامنی‌ها دخلی ندارد اما
مانند خرقه پوشان دامان خرقه شوئی

هان محتشم درین راه سر نه که سالکان را
مشکل بود به این پا راه نیاز پوئی
وزن: مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن (مضارع مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۵۹۷
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۵۹۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.