هوش مصنوعی:
این متن شعری است که به موضوعاتی مانند زندگی، مرگ، نور، دعا، وابستگی به خداوند و تقدیر اشاره دارد. شاعر از خداوند طلب کمک و بخشش می‌کند و به اهمیت شکرگزاری و احترام به دیگران تأکید می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از زبان شعری و استعاره‌ها نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد که معمولاً در نوجوانان و بزرگسالان یافت می‌شود.
غزل شمارهٔ ۲۶۲
فیما تَری؟ فیما تَری؟ یا مَنْ یَری و لا یُری
العَیْشُ فی اَکْنافِنا و المَوْتُ فی اَرْکانِنا
اِنْ تُدْنِنا طُوبی لَنا، اِنْ تُحْفِنا یا وَیْلَنا
یا نُورَ ضَوْءِ ناظِرا، یا خاطِرا مُخاطِرا
نَدْعُوْکَ رَبَّا حاضِرا، مِنْ قَلْبِنا تَفاخُرا
فکُنْ لَنا فی ذُلِّنا بِرِّا کریما غافِرا
من می‌رَوَم توکُّلی در این رَه و در این سَرا
اگر نَواله ای رَسَد، نیمی مرا نیمی تو را
خود کیِ رَوَد کشتی دَرو که او تَهی بیرون رَوَد؟
کَیْلِ گُهَر هَمی‌رَسَد، بر مُشتریّ و مُشْتَرا
کَیْلِ گُهَر هَمی‌رَسَد، قُرصِ قَمَر هَمی‌رَسَد
نورِ بَصَر هَمی‌رَسَد، اندک ترینِ چیزها
خوش اَنْدرآ در اَنْجُمَن، جُز بر شِکَر لَگَد مَزَن
جُز بر قَرابه‌ها مَزَن، جُز بر بُتانِ جانْ فَزا
العَیْشُ فی اَکْنافِنا و المَوْتُ فی اَرْکانِنا
اِنْ تُدْنِنا طُوبی لَنا، اِنْ تُحْفِنا یا وَیْلَنا
یا نُورَ ضَوْءِ ناظِرا، یا خاطِرا مُخاطِرا
نَدْعُوْکَ رَبَّا حاضِرا، مِنْ قَلْبِنا تَفاخُرا
فکُنْ لَنا فی ذُلِّنا بِرِّا کریما غافِرا
من می‌رَوَم توکُّلی در این رَه و در این سَرا
اگر نَواله ای رَسَد، نیمی مرا نیمی تو را
خود کیِ رَوَد کشتی دَرو که او تَهی بیرون رَوَد؟
کَیْلِ گُهَر هَمی‌رَسَد، بر مُشتریّ و مُشْتَرا
کَیْلِ گُهَر هَمی‌رَسَد، قُرصِ قَمَر هَمی‌رَسَد
نورِ بَصَر هَمی‌رَسَد، اندک ترینِ چیزها
خوش اَنْدرآ در اَنْجُمَن، جُز بر شِکَر لَگَد مَزَن
جُز بر قَرابه‌ها مَزَن، جُز بر بُتانِ جانْ فَزا
وزن: مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن (رجز مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۶۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۶۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
