هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و عرفانی است که در آن شاعر از عشق و جذابیت معشوق سخن می‌گوید و تأثیر آن بر قلب عاشقان را توصیف می‌کند. شاعر همچنین به ستایش معشوق و توصیف زیبایی‌های او می‌پردازد و اشاره می‌کند که عشق، عاشقان را رها نمی‌کند.
رده سنی: 16+ این متن دارای مضامین عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از زبان و اصطلاحات شعری کلاسیک ممکن است برای سنین پایین‌تر چالش‌برانگیز باشد.

غزل شمارهٔ ۲۸۶

یا مَنْ بَنا قَصْرَ الْکَمالِ مُشَیَّدا
لا زالَ سَعْدا بِالسُّعُودِ مُوَیَّدا

هَزَّ الْقُلُوبَ وَ رَدَّها بِصُدُودِهِ
فَغَدا دِماءُ العاشِقینَ مُبَدَّدا

یا ساکِنَینَ مَحالَ الْعِشْقِ فی قَلَق
تَظُنُّونَ اَنَّ الْعِشْقَ یَتْرُکُکُم سُدی

لا وَ الَّذی حازَ المَلاحَهَ وَ الْبَها
وَ لَمْ یُبْقِ لِلْعُشّاقِ حَیْلا وَ لا یَدا

وَ ذلِکَ شَمْسُ الدّینِ مَوْلی وَ سَیِّدا
وَ تَبْریزُ مِنْهُ کَالْفَرادیسِ قَدْ غَدا
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۸۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۸۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.