۳۴۵ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۲۸۷

وَرَدَ الْبَشیرُ مُبَشِّرا بِبَشارَه
اَحْیَی الْفُوادَ عَشیَه بِوُرُودِها

فَکَاَنَّ اَرْضا نَوَّرَتْ بِرَبیعِها
فَکَاَنَّ شَمْسا اَشْرَقَتْ بِخُدُودِها

یا طاعِنی فی صَبْوتی وَ تَهَتُّکی
اُنْظُرْ اِلی نارِ الهَوی وَ وُقُودِها
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۸۶
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۸۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.