هوش مصنوعی:
این متن شعری عاشقانه و عرفانی است که در آن شاعر از معشوق خود میخواهد که به او ظلم نکند. او از فضایل و ویژگیهای معشوق سخن میگوید و عشق خود را به او ابراز میکند. شاعر از درد فراق و عشق شدید خود میگوید و از معشوق میخواهد که به او توجه کند و او را نادیده نگیرد.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان جوانتر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از زبان شعری و استعارههای پیچیده ممکن است برای سنین پایینتر چالشبرانگیز باشد.
غزل شمارهٔ ۲۸۸
یا کالِمینا، یا حاکِمینا
یا مالِکینا، لا تَظْلِمُونا
یا ذَا الْفَضائِل، زُهْرَ الشَّمائِل
سَیْفَ الدَّلائِل، لا تَظْلِمُونا
یا نِعْمَ ساقی، حُلْوَ التَّلاقی
مُرَّ الْفِراقِ، لا تَظْلمونا
فی القلب بارق مثل الطوارق
بین الْمَشارِقِ، لا تَظْلِمُونا
نادَی الْمُنادی، فی کُلِّ وادِی
لا بِالعِنادِ، لا تَظْلِمُونا
اَفْدیکَ رُوحی، عِنْدَ الصَّبُوحِ
یا ذَا الْفُتُوحِ، لا تَظْلِمُونا
هذا فُوادی، فِی الْعِشْقِ بادی
فی الحب عادی لا تَظْلِمُونا
اِسْمَعْ کَلامی، نَوْمی حَرامی
عِنْدَ الْکِرامِ، لا تَظْلِمُونا
عِشقی حِصانی، نَحْوَ الْمَعانی
هذا کَفانی، لا تَظْلِمُونا
الْعِشْقُ حالُ، مُلْکُ وَ مالُ
نَوْمی مُحالُ، لا تَظْلِمُونا
یا مالِکینا، لا تَظْلِمُونا
یا ذَا الْفَضائِل، زُهْرَ الشَّمائِل
سَیْفَ الدَّلائِل، لا تَظْلِمُونا
یا نِعْمَ ساقی، حُلْوَ التَّلاقی
مُرَّ الْفِراقِ، لا تَظْلمونا
فی القلب بارق مثل الطوارق
بین الْمَشارِقِ، لا تَظْلِمُونا
نادَی الْمُنادی، فی کُلِّ وادِی
لا بِالعِنادِ، لا تَظْلِمُونا
اَفْدیکَ رُوحی، عِنْدَ الصَّبُوحِ
یا ذَا الْفُتُوحِ، لا تَظْلِمُونا
هذا فُوادی، فِی الْعِشْقِ بادی
فی الحب عادی لا تَظْلِمُونا
اِسْمَعْ کَلامی، نَوْمی حَرامی
عِنْدَ الْکِرامِ، لا تَظْلِمُونا
عِشقی حِصانی، نَحْوَ الْمَعانی
هذا کَفانی، لا تَظْلِمُونا
الْعِشْقُ حالُ، مُلْکُ وَ مالُ
نَوْمی مُحالُ، لا تَظْلِمُونا
وزن: مستفعلن فع مستفعلن فع (متقارب مثمن اثلم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۸۷
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۸۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.