هوش مصنوعی:
این متن شعری است که در آن شاعر از تنهایی و عشق سخن می‌گوید و از مخاطب می‌خواهد که امشب را با او بیدار بماند. شاعر احساسات عمیق خود را نسبت به عشق و غم بیان می‌کند و از مخاطب می‌خواهد که او را تنها نگذارد.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و احساسی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، موضوعاتی مانند تنهایی و غم نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارند که معمولاً در سنین بالاتر حاصل می‌شود.
غزل شمارهٔ ۲۹۰
بی‌یار مَهِل ما را، بی‌یار مَخُسب امشب
زِنْهار مَخور با ما، زِنْهار مَخُسب امشب
امشب زِ خود اَفْزونیم، در عشقْ دِگَرگونیم
این بار بِبین چونیم، این بار مَخُسب امشب
ای طوقِ هوایِ تو اَنْدَر همه گَردن‌ها
ما را همه شب تنها مَگْذار مَخُسب امشب
صیدیم به شَستِ غَم، شوریده و مَستِ غَم
ما را تو به دستِ غَم مَسْپار مَخُسب امشب
ای سَروْ گُلِستان را، وِیْ ماهْ شَبِستان را
این ماه پَرَستان را، مازار مَخُسب امشب
زِنْهار مَخور با ما، زِنْهار مَخُسب امشب
امشب زِ خود اَفْزونیم، در عشقْ دِگَرگونیم
این بار بِبین چونیم، این بار مَخُسب امشب
ای طوقِ هوایِ تو اَنْدَر همه گَردن‌ها
ما را همه شب تنها مَگْذار مَخُسب امشب
صیدیم به شَستِ غَم، شوریده و مَستِ غَم
ما را تو به دستِ غَم مَسْپار مَخُسب امشب
ای سَروْ گُلِستان را، وِیْ ماهْ شَبِستان را
این ماه پَرَستان را، مازار مَخُسب امشب
وزن: مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن (هزج مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۸۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۹۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
