هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از شب‌های دوری از معشوق و یادآوری روزهای وصال می‌گوید و از ترس رسیدن شب مرگ که فرصت شادی دوباره را ندهد، ابراز نگرانی می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و وجودی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، استفاده از اصطلاحات ادبی و عمق احساسی آن ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.
رباعی شمارهٔ ۳۲۰
شبها چو ز روز وصل او یاد کنم
تا روز هزار گونه فریاد کنم
ترسم که شب اجل امانم ندهد
تا باز به روز وصل دل شاد کنم
تا روز هزار گونه فریاد کنم
ترسم که شب اجل امانم ندهد
تا باز به روز وصل دل شاد کنم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۳۱۹
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۳۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
