هوش مصنوعی:
شاعر از گل و طبیعت سخن می‌گوید و با اشاره به تغییر فصل و گذر زمان، از فراموشی خویشتن در سال جدید ابراز نگرانی می‌کند.
رده سنی:
14+
متن دارای مفاهیم انتزاعی و شاعرانه است که درک آن برای کودکان دشوار بوده و مناسب مخاطبانی با درک ادبی بالاتر است.
رباعی شمارهٔ ۴۳۳
ای گل گهر ژاله چو در گوش کنی
وز سایهٔ ابر ترک شب‌پوش کنی
آن کت ز چمن پار برون کرد اینجاست
امسال چه خویشتن فراموش کنی
وز سایهٔ ابر ترک شب‌پوش کنی
آن کت ز چمن پار برون کرد اینجاست
امسال چه خویشتن فراموش کنی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۴۳۲
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۴۳۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
