هوش مصنوعی:
متن بیانگر درد و رنجی است که پای فلک (آسمان) را می‌آزارد و می‌خواهد سختی‌های خود را به رایت (پرچم) عرضه کند. همچنین، اشاره به طمعی دارد که می‌خواهد دستش را بگیرد و اگر چنین نشود، مانند سگی است که پای فرد را می‌گیرد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از تشبیهات مانند سگ ممکن است نیاز به توضیح بیشتری داشته باشد.
رباعی شمارهٔ ۴۷
شد درد بر پای فلک فرسایت
تا عرضه کند سختی خود بر رایت
دارد طمع آنکه بگیری دستش
ورنه چه سگست او که بگیرد پایت؟
تا عرضه کند سختی خود بر رایت
دارد طمع آنکه بگیری دستش
ورنه چه سگست او که بگیرد پایت؟
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۴۶
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۴۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
