هوش مصنوعی:
این متن به موضوعات اخلاقی و فلسفی می‌پردازد و از طریق تشبیهات و استعاره‌ها، مفاهیمی مانند تحقیر دیگران، ناپایداری دنیا، و اهمیت تواضع و فروتنی را بیان می‌کند. متن تأکید می‌کند که زیبایی ظاهری و قدرت مادی زودگذر هستند و انسان باید از تکبر و خودخواهی دوری کند.
رده سنی:
16+
این متن حاوی مفاهیم عمیق فلسفی و اخلاقی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد که معمولاً در سنین بالاتر دیده می‌شود.
غزل شمارهٔ ۳۱۱
زشت کسی کو نشُد مَسخره یارِ خوب
دست نِگَر پا نِگَر، دست بِزَن پا بِکوب
مَسخره باد گشت هر چه درخت است و کِشت
وانچه کَشَد سَر زِ باد، خار بُوَد خُشک و چوب
هر چه زِ اَجْزایِ تو، رو نَنَهد سَر کَشَد
پایْ بِزَن بر سَرَش، هین سَر و پایَش بِکوب
چون که نخواهی رَهید، از دَمِ هر گول گیر
خاکِ کسی شو کَزو، چاره ندارد قُلوب
دست نِگَر پا نِگَر، دست بِزَن پا بِکوب
مَسخره باد گشت هر چه درخت است و کِشت
وانچه کَشَد سَر زِ باد، خار بُوَد خُشک و چوب
هر چه زِ اَجْزایِ تو، رو نَنَهد سَر کَشَد
پایْ بِزَن بر سَرَش، هین سَر و پایَش بِکوب
چون که نخواهی رَهید، از دَمِ هر گول گیر
خاکِ کسی شو کَزو، چاره ندارد قُلوب
وزن: مفتعلن فاعلن مفتعلن فاعلن (منسرح مطوی مکشوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۱۰
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۱۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
