هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن شاعر از عشق و علاقه‌ی عمیق خود به معشوق سخن می‌گوید و بیان می‌کند که حتی اگر جسم‌ها از هم دور شوند، قلب او همیشه نزد معشوق است. او همچنین به انتقاد از کسانی می‌پردازد که به عشق و وفاداری خیانت می‌کنند و از این موضوع ابراز تاسف می‌کند.
رده سنی: 16+ این متن شامل مفاهیم عمیق عاطفی و اجتماعی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از زبان شعری و استعاره‌های پیچیده ممکن است برای سنین پایین‌تر دشوار باشد.

غزل شمارهٔ ۳۱۸

عَلَوْنا سَماءَ اَلْوُدِّ مِنْ غَیْرِ سُلَّمٍ
وَ هَلْ یَهْتَدی نَحْوَ السَّماءِ النَّوائِبُ؟

ایَعْلُوا ظَلامُ الْکَوْنِ نُورَ وَ دادِنا؟
وَ قَدْ جاوَزَ الْکَوْنَیْنِ، هذا عَجائِبُ

فَاِنْ فارَقَ الاَیّامُ بَیْنَ جُسُومِنا
فَوَاللّهِ اِنَّ الْقَلْبَ ما هُوَ غائِبُ

فَقَلْبی خَفیِفُ الظَّعْنِ نَحْوَ اَحِبَّتی
وَ اِنْ ثَقُلَتْ عَنْ ظَعْنِهِنَّ التَّرائِبُ

عَلَیْکُمْ سَلامیْ مِنْ صَمیمِ سَریرَتی
فَاِنّی کَقَلْبی اَوْ سَلامی لَائِبُ

وَ کَیْفَ یَتُوبُ الْقَلْبُ عَنْ ذَنْبِ وُدِّکُمْ
فَقَلْبی مَدَّا عَمّا خَلاکُمْ لَنائِبُ

جَوابٌ لِمَنْ قَدْ قالَ عابِدَ بَعْلَهٍ
اَرَی الْبَعْلَ قَدْ بالَتْ عَلَیْهِ الثَّعالِبُ

جَوابٌ نَصیرِالدّینِ لیْثِ فَضائِلٍ
اَرَی الوُدَّ قَدْ بالَتْ عَلَیْهِ الْاَرانِبُ
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۱۷
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۱۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.