هوش مصنوعی:
این متن شعری است که بیانگر درد و رنج عاشقانه و جدایی است. شاعر از عشق و فراق سخن می‌گوید و از قلب سخت معشوق شکایت می‌کند. او از گریه و اندوه خود می‌گوید و از معشوق می‌خواهد که به او رحم کند. شاعر همچنین از توبه و بازگشت به سوی معشوق سخن می‌گوید و از گناهان خود اظهار پشیمانی می‌کند.
رده سنی:
16+
این متن حاوی مفاهیم عمیق عاطفی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از زبان شعری کلاسیک و مفاهیم پیچیده‌تر عشق و فراق نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی عاطفی دارد که معمولاً در سنین بالاتر یافت می‌شود.
غزل شمارهٔ ۳۱۹
اُمسیْ وَ اُصْبِحُ بِالْجَوی اَتَعَذَّبُ
قَلْبی عَلی نارِ اللْهَوی یَتَقَلَّبُ
اِنْ کُنْتَ تَهْجُرُنی تُهَذِّبُنی بِهِ
اَنْتَ النُّهی وَ بِلاکَ لا اَتَهَذَّبُ
ما بالَ قَلْبِکَ قَدْ قَسی فَاِلی مَتی
اَبْکی وَ مِمّا قَدْ جَری اَتَعَتَّبُ
مِمّا اُحِبُّ بِانْ اَقُولَ فَدَیْتُکُمْ
اَحْیی بِکُمْ وَ قَتیلِکُمْ اَتَلَقَّبُ
وَ اَشَرْتُمُ بِالصَّبْرِ لی مُتِسَلِیًّا
ما هکَذی عَشِقُوا بِهِ لا تَحْسِبُوا
ما عِشْتُ فی هذَا الْفِراقِ سُوَیْعَهً
لَوْ لا لِقاوُکَ کُلَّ یوْم اَرْقَبُ
اِنّی اَتُوبُ مُناجِیًا وَ مُنادِیًا
فُاُنّا الْمُسیُ بِسَیِّدی وَ الْمُذنِبُ
تَبْریزُ جَلَّ بِه شَمْسِ دینٍ سَیِّدی
اَبْکی دَمًا مِمّا جَنَیْتُ وَ اَشْرَبُ
قَلْبی عَلی نارِ اللْهَوی یَتَقَلَّبُ
اِنْ کُنْتَ تَهْجُرُنی تُهَذِّبُنی بِهِ
اَنْتَ النُّهی وَ بِلاکَ لا اَتَهَذَّبُ
ما بالَ قَلْبِکَ قَدْ قَسی فَاِلی مَتی
اَبْکی وَ مِمّا قَدْ جَری اَتَعَتَّبُ
مِمّا اُحِبُّ بِانْ اَقُولَ فَدَیْتُکُمْ
اَحْیی بِکُمْ وَ قَتیلِکُمْ اَتَلَقَّبُ
وَ اَشَرْتُمُ بِالصَّبْرِ لی مُتِسَلِیًّا
ما هکَذی عَشِقُوا بِهِ لا تَحْسِبُوا
ما عِشْتُ فی هذَا الْفِراقِ سُوَیْعَهً
لَوْ لا لِقاوُکَ کُلَّ یوْم اَرْقَبُ
اِنّی اَتُوبُ مُناجِیًا وَ مُنادِیًا
فُاُنّا الْمُسیُ بِسَیِّدی وَ الْمُذنِبُ
تَبْریزُ جَلَّ بِه شَمْسِ دینٍ سَیِّدی
اَبْکی دَمًا مِمّا جَنَیْتُ وَ اَشْرَبُ
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۱۸
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۲۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
