هوش مصنوعی:
این متن عرفانی از شمس تبریز، مخاطب را به تفکر در مورد عشق الهی و فنا در ذات خداوند دعوت می‌کند. شاعر از مفاهیمی مانند بقا، حقایق معنوی، و نور قدیم سخن می‌گوید و تأکید می‌کند که کرامات تنها نشانه‌هایی برای رسیدن به حقیقت هستند. او همچنین به مفهوم فنا و بقا در عشق الهی اشاره می‌کند و از مخاطب می‌خواهد که از خود فراتر رود و به سمت حقیقت حرکت کند.
رده سنی:
16+
این متن حاوی مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با مفاهیم معنوی دارد. بنابراین، برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب است.
غزل شمارهٔ ۳۷۸
ای گشته زِ شاه عشقْ شَهْمات
در خشمْ مَباش و در مُکافات
در باغِ فَنا دَرآ و بِنْگَر
در جانِ بَقای خویشْ جَنّات
چون پیشتَرَک رَوی تو از خود
بینی زِ وَرایِ این سَماوات
سُلطانِ حَقایق و مَعانی
وَزْ نورِ قدیمْ چَتْر و رایات
چون گشت عِیان، مَجو کَرامَت
کَزْ بَهرِ نشان بُوَد کَرامات
تا ساحلِ بَحر سیل پیداست
چون غَرقه شود کجاست؟ هَیهات
ما ماتِ تویم شَمسِ تبریز
صد خِدمَت و صد سَلام از مات
در خشمْ مَباش و در مُکافات
در باغِ فَنا دَرآ و بِنْگَر
در جانِ بَقای خویشْ جَنّات
چون پیشتَرَک رَوی تو از خود
بینی زِ وَرایِ این سَماوات
سُلطانِ حَقایق و مَعانی
وَزْ نورِ قدیمْ چَتْر و رایات
چون گشت عِیان، مَجو کَرامَت
کَزْ بَهرِ نشان بُوَد کَرامات
تا ساحلِ بَحر سیل پیداست
چون غَرقه شود کجاست؟ هَیهات
ما ماتِ تویم شَمسِ تبریز
صد خِدمَت و صد سَلام از مات
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۷۷
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۷۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
