هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی است که به زیبایی‌های عشق الهی و تأثیر آن بر جان آدمی می‌پردازد. شاعر با پرسش‌های بلاغی، اهمیت عشق به معشوق حقیقی (خدا) و نقش آن در شادی، آبادانی، و تحول روحی انسان را بیان می‌کند. او از مفاهیمی مانند عشق، فداکاری، و نور الهی برای توصیف حالات عرفانی استفاده می‌کند.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات عرفانی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و مفاهیم انتزاعی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

غزل شمارهٔ ۳۹۲

گَر ندید آن شادْجان این گُلسِتان را شادْ چیست؟
گَرنه لُطفِ او بُوَد پس عیش را بُنیادْ چیست؟

گَر خَراباتِ اَزَل از تابِ رویَش پُر نَگشت
پس هزارانْ صومعه در مَحْوِ جان آبادْ چیست؟

جانِ ما با عشقِ او گَر نی زِ یک‌جا رُسته‌اند
جانِ بااِقْبالِ ما با عشقِ او هَمزادْ چیست؟

گَر نه پَرتوهایِ آن رُخسارْ دادِ حُسن داد
پس به دیوانْ سَرایِ عاشقانْ بیدادْ چیست؟

ساکنانِ آب و گِل گَر عشقِ ما را مَحْرَمَند
پس درونِ گُنبَدِ دلْ غُلغُله و فریادْ چیست؟

گَر نه آتش می‌زَنَد آتش رُخی در جانْ نَهان
پس دِماغ ِعاشقانْ پُرآتش و پُربادْ چیست؟

گر نه آتش رَنگ گشتی جان‌ها در لامَکان
صد هزاران مَشْعَله هَمچون شبِ میلادْ چیست؟

گَر نه تَقصیر است از جانْ در فِدا گَشتن دَر او
لُطفِ نَقْدِ اوّلین و وَعده و میعادْ چیست؟

گَر نه شَمسُ اَلدّین تبریزی قُبادِ جان‌ها است
صد هزاران جانِ قَدسی هر دَمَش مُنْقادْ چیست؟
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۹۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۹۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.