دِلْبَریّ و بی‌دلی اسرارِ ماست
کارْ کارِ ماستْ چون او یارِ ماست

نوبَتِ کُهنه فروشان دَرگُذشت
نوفروشانیم و این بازارِ ماست

نوبَهاری کو جهان را نو کُند
جانِ گُلْزارست امّا زارِ ماست

عقل اگر سُلطانِ این اِقْلیم شُد
همچو دُزد آویخته بر دارِ ماست

آن کِه افلاطون و جالینوسِ ماست
پُرفَنا و عِلَّت و بیمارِ ماست

گاو و ماهیِّ ثَری قُربانِ ماست
شیرِ گردونی به زیرِ بارِ ماست

گَرچه اوَّل زَهْر بُد تریاق شُد
هرچه آن غَم بُد کُنون غَمْ خوارِ ماست

دَعویِ شیری کُند هر شیرگیر
شیرگیر و شیرِ او کَفتارِ ماست

تَرکِ خویش و تَرکِ خویشان می‌کنیم
هرچه خویشِ ما کُنون اَغْیارِ ماست

خودپَرَستی نامُبارک حالَتی ست
کَنْدَر او ایمانِ ما اِنْکارِ ماست

هر غَزَل کان بی‌من آید خوش بُوَد
کین نَوا بی‌فَر زِ چَنگ و تارِ ماست

شَمسِ تبریزی به نورِ ذوالْجَلال
در دو عالَمْ مایهٔ اِقْرارِ ماست