هوش مصنوعی:
این متن شعری عرفانی و فلسفی است که به موضوعاتی مانند عشق، عقل، خودپرستی، و تغییرات جهان می‌پردازد. شاعر از مفاهیمی مانند دلبری، بی‌دلی، عقل، و خودپرستی سخن می‌گوید و به نقد برخی از باورها و رفتارهای انسانی می‌پردازد. همچنین، از نمادهایی مانند گاو، ماهی، و شیر برای بیان مفاهیم عمیق استفاده می‌کند.
رده سنی:
18+
متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین، استفاده از نمادها و استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.
غزل شمارهٔ ۴۲۴
دِلْبَریّ و بی‌دلی اسرارِ ماست
کارْ کارِ ماستْ چون او یارِ ماست
نوبَتِ کُهنه فروشان دَرگُذشت
نوفروشانیم و این بازارِ ماست
نوبَهاری کو جهان را نو کُند
جانِ گُلْزارست امّا زارِ ماست
عقل اگر سُلطانِ این اِقْلیم شُد
همچو دُزد آویخته بر دارِ ماست
آن کِه افلاطون و جالینوسِ ماست
پُرفَنا و عِلَّت و بیمارِ ماست
گاو و ماهیِّ ثَری قُربانِ ماست
شیرِ گردونی به زیرِ بارِ ماست
گَرچه اوَّل زَهْر بُد تریاق شُد
هرچه آن غَم بُد کُنون غَمْ خوارِ ماست
دَعویِ شیری کُند هر شیرگیر
شیرگیر و شیرِ او کَفتارِ ماست
تَرکِ خویش و تَرکِ خویشان می‌کنیم
هرچه خویشِ ما کُنون اَغْیارِ ماست
خودپَرَستی نامُبارک حالَتی ست
کَنْدَر او ایمانِ ما اِنْکارِ ماست
هر غَزَل کان بی‌من آید خوش بُوَد
کین نَوا بی‌فَر زِ چَنگ و تارِ ماست
شَمسِ تبریزی به نورِ ذوالْجَلال
در دو عالَمْ مایهٔ اِقْرارِ ماست
کارْ کارِ ماستْ چون او یارِ ماست
نوبَتِ کُهنه فروشان دَرگُذشت
نوفروشانیم و این بازارِ ماست
نوبَهاری کو جهان را نو کُند
جانِ گُلْزارست امّا زارِ ماست
عقل اگر سُلطانِ این اِقْلیم شُد
همچو دُزد آویخته بر دارِ ماست
آن کِه افلاطون و جالینوسِ ماست
پُرفَنا و عِلَّت و بیمارِ ماست
گاو و ماهیِّ ثَری قُربانِ ماست
شیرِ گردونی به زیرِ بارِ ماست
گَرچه اوَّل زَهْر بُد تریاق شُد
هرچه آن غَم بُد کُنون غَمْ خوارِ ماست
دَعویِ شیری کُند هر شیرگیر
شیرگیر و شیرِ او کَفتارِ ماست
تَرکِ خویش و تَرکِ خویشان می‌کنیم
هرچه خویشِ ما کُنون اَغْیارِ ماست
خودپَرَستی نامُبارک حالَتی ست
کَنْدَر او ایمانِ ما اِنْکارِ ماست
هر غَزَل کان بی‌من آید خوش بُوَد
کین نَوا بی‌فَر زِ چَنگ و تارِ ماست
شَمسِ تبریزی به نورِ ذوالْجَلال
در دو عالَمْ مایهٔ اِقْرارِ ماست
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۴۲۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۴۲۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
