هوش مصنوعی: این متن شعری است که درباره‌ی تغییرات و تحولات درونی و بیرونی انسان صحبت می‌کند. شاعر از عواقب تصمیمات اشتباه، جدایی، و بازگشت به مسیر درست سخن می‌گوید. همچنین، به تحولات روحی و معنوی اشاره می‌کند که در نهایت به روشنایی و رشد منجر می‌شود.
رده سنی: 16+ متن شامل مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای شعری ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

غزل شمارهٔ ۴۳۱

عِشوهٔ دشمن بِخوردی عاقِبَت
سویِ هِجران عَزْم کردی عاقِبَت

بازگَردی زان خَسانِ زَن صِفَت
سویِ این مَردان چو مَردی عاقِبَت

سیر گَردی زان همه جُفتانْ تو زود
چونک فَردِ فَردِ فَردی عاقِبَت

چون گُلِ زَردی زِعشقِ لاله‌یی
لاله گَردی گر چه زَردی عاقِبَت

چون که خاکِ شَمسِ تبریزی شُدی
نورِ سَقْفی لاجوردی عاقِبَت
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۴۳۰
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۴۳۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.