هوش مصنوعی:
شاعر در این متن بیان می‌کند که وجودش از دو بخش جان و تن تشکیل شده که هر دو بخشی از خود او هستند. او خود را به گونه‌ای تغییر داده تا دیگری (که در واقع خود اوست) از آن خوشحال شود. این متن به نوعی بیانگر درونیات و خودشناسی است.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی موجود در متن ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، نیاز به سطحی از بلوغ فکری برای درک مفاهیم خودشناسی و وجودی دارد.
رباعی شمارهٔ ۱۳۵۵
من یک جانم که صد هزار است تنم
چه جان و چه تن که هر دو هم خویشتنم
خود را به تکلف دگری ساخته‌ام
تا خوش باشد آن دیگری را که منم
چه جان و چه تن که هر دو هم خویشتنم
خود را به تکلف دگری ساخته‌ام
تا خوش باشد آن دیگری را که منم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۳۵۴
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۳۵۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
