هوش مصنوعی: این متن به بیان مفاهیم عرفانی و فلسفی مانند لطف و عطای الهی، سعادت، نور خداوند، و دوگانگی سرهای پاک و فرعی می‌پردازد. همچنین، از مفاهیمی مانند صبح سعادت، دریا، و نور خداوند برای بیان این مفاهیم استفاده شده است. در نهایت، متن به این اشاره می‌کند که جهان فراتر از آنچه می‌بینیم است و ادراک انسان محدود است.
رده سنی: 18+ متن شامل مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده ممکن است برای خوانندگان جوان دشوار باشد.

غزل شمارهٔ ۴۶۴

نوبَتِ وَصل و لِقاست نوبَتِ حَشْر و بَقاست
نوبَتِ لُطف و عَطاست بَحرِ صَفا در صَفاست

دُرجِ عَطا شُد پدید غُرِّهٔ دریا رَسید
صُبحِ سَعادت دَمید صُبح چه؟ نورِ خداست

صورت و تصویر کیست؟ این شَهْ و این میر کیست؟
این خِرَدِ پیر کیست؟ این همه روپوش‌هاست

چارهٔ روپوش‌ها هست چُنین جوش‌ها
چَشمهٔ این نوش‌ها در سَر و چَشمِ شماست

در سَرِ خود پیچ لیک هست شما را دو سَر
این سَرِ خاک از زمین وان سَرِ پاک از سَماست

ای بَسْ سَرهایِ پاک ریخته در پایِ خاک
تا تو بدانی که سَر زان سَرِ دیگر به پاست

آن سَرِ اصلی نَهان وان سَرِ فرعی عِیان
دان که پَسِ این جهان عالَمِ بی‌مُنْتَهاست

مَشک بِبَند ای سَقا میْ نَبَرَد خُنْبِ ما
کوزهٔ ادراک‌ها تَنگ ازین تَنگناست

از سویِ تبریز تافت شَمسِ حَق و گُفتَمَش
نورِ تو هم مُتَّصِل با همه و هم جُداست
وزن: مفتعلن فاعلن مفتعلن فاعلن (منسرح مطوی مکشوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۴۶۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۴۶۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.