هوش مصنوعی:
این متن شعری است که از جدایی و درد عشق سخن می‌گوید و به مفاهیمی مانند عشق، رنج، و اسرار الهی اشاره دارد. شاعر از شراب و جنون به عنوان نمادهایی برای بیان احساسات عمیق استفاده می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و احساسی است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از نمادهایی مانند شراب و جنون نیاز به درک و بلوغ فکری بیشتری دارد.
غزل شمارهٔ ۴۸۸
دَر ین سَلام مرا با تو دار و گیرْ جُداست
دَمی عَظیمْ نَهان است و در حِجابِ خداست
زِ چَنگْ سَخت عجیب است آن تَرَنْگ تَرَنْگ
چه‌هاست نَعْره بَرآورده کان چه‌هاست؟ چه‌هاست؟
شَرابِ لَعْل بیاوَرْد شاه کین رُکنی‌ست
خَمُش که وَقتِ جُنون و نه وَقتِ کَشفِ غِطاست
دَمی عَظیمْ نَهان است و در حِجابِ خداست
زِ چَنگْ سَخت عجیب است آن تَرَنْگ تَرَنْگ
چه‌هاست نَعْره بَرآورده کان چه‌هاست؟ چه‌هاست؟
شَرابِ لَعْل بیاوَرْد شاه کین رُکنی‌ست
خَمُش که وَقتِ جُنون و نه وَقتِ کَشفِ غِطاست
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۴۸۷
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۴۸۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
