به شاهِ نَهانی رَسیدی که نوشَت
میِ آسْمانی چَشیدی که نوشَت

نِگارِ خُتَن را حَیاتِ چَمَن را
میانِ گُلِستان کَشیدی که نوشَت

اَیا جانِ دِلْبَر اَیا جُمله شِکَّر
چه ماهی چه شاهی چه عیدی که نوشَت

زِ مَستانْ سَلامَت زِ رِنْدان پیامَت
که قُفْلِ طَرَب را کلیدی که نوشَت

چه رَعنا رَقیبی چه شیرینْ طَبیبی
که در سَر شرابی پَزیدی که نوشَت

دِلا خوش گُزیدی غَمِ شَمسِ تبریز
گُزیده کسی را گُزیدی که نوشَت