هوش مصنوعی:
این متن شعری عاشقانه و عرفانی است که در آن شاعر از حالات دل و عشق سخن می‌گوید. او از تأثیرات عشق بر دل و روح خود می‌گوید و از شیدایی و بی‌قراری ناشی از عشق سخن می‌راند. همچنین، شاعر از عشق به معشوق و تأثیرات آن بر وجود خود صحبت می‌کند و از شمس تبریزی به عنوان نماد عشق و روشنایی یاد می‌کند.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از زبان شعری و استعاره‌های پیچیده ممکن است برای سنین پایین‌تر دشوار باشد.
غزل شمارهٔ ۵۵۴
این رُخِ رَنگْ رَنگِ من هر نَفَسی چه می‌شود؟
بی‌هَوَسی مَکُن بِبین کَزْ هَوَسی چه می‌شود؟
دُزدِ دِلَم به هر شبی در هَوَسِ شِکَرلَبی
در سَرِ کویِ شبْ رُوان از عَسَسی چه می‌شود؟
هیچ دلی نشان دَهَد هیچ کسی گُمان بَرَد؟
کین دلِ من زِ آتشِ عشقِ کسی چه می‌شود؟
آن شِکَرِ چو برفِ او وان عَسَلِ شَگَرفِ او
از سَرِ لُطف و نازکی از مگسی چه می‌شود؟
عشق تو صاف و ساده‌یی بَحرْ صِفَت گُشاده‌یی
چون که در آن هَمی‌فُتَد خار و خَسی چه می‌شود؟
از تبریز شَمسِ دین دست دراز می‌کُند
سویِ دل و دلِ من از دست رَسی چه می‌شود؟
بی‌هَوَسی مَکُن بِبین کَزْ هَوَسی چه می‌شود؟
دُزدِ دِلَم به هر شبی در هَوَسِ شِکَرلَبی
در سَرِ کویِ شبْ رُوان از عَسَسی چه می‌شود؟
هیچ دلی نشان دَهَد هیچ کسی گُمان بَرَد؟
کین دلِ من زِ آتشِ عشقِ کسی چه می‌شود؟
آن شِکَرِ چو برفِ او وان عَسَلِ شَگَرفِ او
از سَرِ لُطف و نازکی از مگسی چه می‌شود؟
عشق تو صاف و ساده‌یی بَحرْ صِفَت گُشاده‌یی
چون که در آن هَمی‌فُتَد خار و خَسی چه می‌شود؟
از تبریز شَمسِ دین دست دراز می‌کُند
سویِ دل و دلِ من از دست رَسی چه می‌شود؟
وزن: مفتعلن مفاعلن مفتعلن مفاعلن (رجز مثمن مطوی مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۵۵۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۵۵۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
