هوش مصنوعی:
این متن شعری عرفانی است که به مفاهیمی مانند عشق، عقل، جنون، و رهایی از قید و بندهای دنیوی می‌پردازد. شاعر از عشق به عنوان نیرویی فراتر از عقل و منطق یاد می‌کند و آن را به عنوان راهی برای رسیدن به حقیقت و رهایی از دردهای دنیوی توصیف می‌کند. همچنین، متن به مفاهیمی مانند وفا، مکر، و سکون نیز اشاره می‌کند.
رده سنی:
16+
متن شامل مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند جنون و رهایی از قید و بندهای دنیوی نیاز به درک و تجربه بیشتری دارند که معمولاً با افزایش سن به دست می‌آید.
غزل شمارهٔ ۶۰۹
در خانهٔ غَم بودن از هِمَّتِ دون باشد
وَنْدَر دلِ دونْ هِمَّت اسرارِ تو چون باشد؟
بر هر چه هَمی‌لَرزی می‌دان که همان اَرْزی
زین رویْ دلِ عاشق از عَرشْ فُزون باشد
آن را که شِفا دانی دَردِ تو از آن باشد
وان را که وَفا خوانی آن مَکْر و فُسون باشد
آن جایْ که عشق آمد جان را چه مَحَل باشد؟
هر عقل کجا پَرَّد آن جا که جُنون باشد؟
سیمرغِ دلِ عاشق در دامْ کجا گُنجَد؟
پَروازِ چُنین مُرغی از کَوْن بُرون باشد
بر گِردِ خَسان گردد چون چَرخ دلِ تاری
آن دل که چُنین گردد او را چه سکون باشد؟
جامِ میِ موسی کَش شَمسُ الْحَقِ تبریزی
تا آب شود پیشَت هر نیل که خون باشد
وَنْدَر دلِ دونْ هِمَّت اسرارِ تو چون باشد؟
بر هر چه هَمی‌لَرزی می‌دان که همان اَرْزی
زین رویْ دلِ عاشق از عَرشْ فُزون باشد
آن را که شِفا دانی دَردِ تو از آن باشد
وان را که وَفا خوانی آن مَکْر و فُسون باشد
آن جایْ که عشق آمد جان را چه مَحَل باشد؟
هر عقل کجا پَرَّد آن جا که جُنون باشد؟
سیمرغِ دلِ عاشق در دامْ کجا گُنجَد؟
پَروازِ چُنین مُرغی از کَوْن بُرون باشد
بر گِردِ خَسان گردد چون چَرخ دلِ تاری
آن دل که چُنین گردد او را چه سکون باشد؟
جامِ میِ موسی کَش شَمسُ الْحَقِ تبریزی
تا آب شود پیشَت هر نیل که خون باشد
وزن: مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن (هزج مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
۱۰۴۳
حمایت مالی از گوهرین
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۰۸
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۱۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
