هوش مصنوعی:
این متن شامل اشعاری است که با استفاده از استعاره و کنایه، مفاهیم عمیق و فلسفی را بیان می‌کند. اشعار به موضوعاتی مانند تغییر، امید، تلاش و تحول اشاره دارند و از عناصر طبیعت و حیوانات برای انتقال مفاهیم استفاده شده است.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق و فلسفی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و کنایه‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه دارد.
غزل شمارهٔ ۶۱۸
چون جُغد بُوَد اَصْلَش کِی صورتِ باز آید؟
چون سیر خورَد مَردُم کِی بویِ پیاز آید؟
چون اُفْتَد شیرِ نَر از حَملهٔ حیز و غَر؟
وَزْ زَخمهٔ کونِ خَر کِی بانگِ نماز آید؟
پایِ تو شُده کوچک از تَنگیِ پاپوچَک
پا بَرکَش ای کوچک تا پَهن و دراز آید
بُگْشای به امیدی تو دیدهٔ جاویدی
تا تابشِ خورشیدش از عَرشْ فَرازآید
چَنگا تو سَری بَرکُن در حَلْقه سَر اَنْدَر کُن
تو خویش تُهی‌تَر کُن تا چَنگ به ساز آید
چون سیر خورَد مَردُم کِی بویِ پیاز آید؟
چون اُفْتَد شیرِ نَر از حَملهٔ حیز و غَر؟
وَزْ زَخمهٔ کونِ خَر کِی بانگِ نماز آید؟
پایِ تو شُده کوچک از تَنگیِ پاپوچَک
پا بَرکَش ای کوچک تا پَهن و دراز آید
بُگْشای به امیدی تو دیدهٔ جاویدی
تا تابشِ خورشیدش از عَرشْ فَرازآید
چَنگا تو سَری بَرکُن در حَلْقه سَر اَنْدَر کُن
تو خویش تُهی‌تَر کُن تا چَنگ به ساز آید
وزن: مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن (هزج مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۱۷
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۱۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
