۸۳۶ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۶۲۸

ای دوستْ شِکَر بهتر یا آن کِه شِکَر سازد؟
خوبیِّ قَمَر بهتر یا آن کِه قَمَر سازد؟

ای باغْ تویی خوش‌تَر یا گُلْشَن و گُل در تو؟
یا آن که بَرآرَد گُل صد نَرگسِ تَر سازد؟

ای عقلْ تو بِهْ باشی در دانش و در بینش
یا آن کِه به هر لحظه صد عقل و نَظَر سازد؟

ای عشق اگر چه تو آشفته و پُرتابی
چیزی‌ست که از آتشْ بر عشقْ کَمَر سازد

بی‌خود شُدهٔ آنَم سَرگشته و حیرانم
گاهیم بِسوزَد پَر گاهی سَر و پَر سازد

دریایِ دلْ از لُطْفَش پُر خُسروِ پُر شیرین
وَزْ قَطْرهٔ اندیشه صد گونه گُهَر سازد

آن جُمله گُهَرها را اَنْدَر شِکَنَد در عشق
وان عشقِ عَجایِب را هم چیزِ دِگَر سازد

شَمسُ الْحَقِ تبریزی چون شَمس دلِ ما را
در فِعْل کُند تیغی در ذاتْ سِپَر سازد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۲۷
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۲۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.