هوش مصنوعی:
این متن از مولانا جلال‌الدین بلخی است که به زیبایی به حج‌گزاران خطاب می‌کند و آن‌ها را به جستجوی معشوق حقیقی در درون خود دعوت می‌کند. او اشاره می‌کند که معشوق نزدیک‌تر از آن است که تصور می‌کنند و نیازی به سفرهای طولانی نیست. متن بر این نکته تأکید دارد که حقیقت و معنویت در درون انسان است و نیازی به جستجوی بیرونی نیست.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با مفاهیم معنوی دارد. بنابراین، برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب است.
غزل شمارهٔ ۶۴۸
ای قومِ به حَجّ رفته کُجایید کُجایید؟
مَعشوقْ همین جاست بیایید بیایید
معشوقِ تو همسایه و دیوار به دیوار
در بادیه سَرگشته شما در چه هَوایید؟
گَر صورتِ بی‌صورتِ معشوقْ بِبینید
هم خواجه و هم خانه و هم کعبه شمایید
دَه بار از آن راه بِدان خانه بِرَفتید
یک بار ازین خانه بَرین بامْ بَرآیید
آن خانه لَطیف است نِشانْ‌هاش بِگُفتید
از خواجهٔ آن خانه نشانی بِنَمایید
یک دستهٔ گُل کو اگر آن باغْ بِدیدیْت؟
یک گوهرِ جانْ کو اگر از بَحرِ خدایید؟
با این همه آن رنج شما گَنجِ شما باد
اَفْسوس که بر گنجِ شما پَرده شمایید
مَعشوقْ همین جاست بیایید بیایید
معشوقِ تو همسایه و دیوار به دیوار
در بادیه سَرگشته شما در چه هَوایید؟
گَر صورتِ بی‌صورتِ معشوقْ بِبینید
هم خواجه و هم خانه و هم کعبه شمایید
دَه بار از آن راه بِدان خانه بِرَفتید
یک بار ازین خانه بَرین بامْ بَرآیید
آن خانه لَطیف است نِشانْ‌هاش بِگُفتید
از خواجهٔ آن خانه نشانی بِنَمایید
یک دستهٔ گُل کو اگر آن باغْ بِدیدیْت؟
یک گوهرِ جانْ کو اگر از بَحرِ خدایید؟
با این همه آن رنج شما گَنجِ شما باد
اَفْسوس که بر گنجِ شما پَرده شمایید
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۴۷
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۴۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
