هوش مصنوعی:
این متن شعری است که با طنز و کنایه به موضوعات مختلفی مانند قدرت، نفس اماره، خواب و رویا، و مسائل اجتماعی میپردازد. شاعر از خواننده میخواهد که بر مشکلات و مسائل زندگی بخندد و با نگاهی طنزآمیز به آنها بنگرد.
رده سنی:
16+
این متن حاوی مفاهیم عمیق فلسفی و اجتماعی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کمسنوسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از طنز و کنایه نیاز به درک بالاتری از مسائل زندگی دارد که معمولاً در سنین بالاتر حاصل میشود.
غزل شمارهٔ ۶۶۱
بیا ای زیرک و بر گول میخَنْد
بیا ای راه دانْ بر غول میخَنْد
چو در سُلطانِ بیعِلَّت رَسیدی
هَلا بر عِلَّت و مَعْلول میخَنْد
اگر بر نَفْسِ نَحْسی دیو شُد چیر
بُرو بر خاذِل و مَخْذول میخَنْد
چو مُردهْ مُردهیی را کرد مَعْزول
تو خوش بر عازِل و مَعْزول میخَنْد
مِثالِ مُحْتَلِم پِنْدار عَزلَش
تو هم بر فاعِل و مَفْعول میخَنْد
یکی در خوابْ حاصل کرد مُلْکی
بُرو بر حاصِل و مَحْصول میخَنْد
سوآلی گفت کوری پیشِ کَرّی
دِلا بر سایِل و مَسئول میخَنْد
وَگَر گوید فروشُستَم فُلان را
هَلا بر غاسِل و مَغْسول میخَنْد
چو نَقْدَت دست داد از نَقْل بس کُن
خَمُش بر ناقِل و مَنْقول میخَنْد
بیا ای راه دانْ بر غول میخَنْد
چو در سُلطانِ بیعِلَّت رَسیدی
هَلا بر عِلَّت و مَعْلول میخَنْد
اگر بر نَفْسِ نَحْسی دیو شُد چیر
بُرو بر خاذِل و مَخْذول میخَنْد
چو مُردهْ مُردهیی را کرد مَعْزول
تو خوش بر عازِل و مَعْزول میخَنْد
مِثالِ مُحْتَلِم پِنْدار عَزلَش
تو هم بر فاعِل و مَفْعول میخَنْد
یکی در خوابْ حاصل کرد مُلْکی
بُرو بر حاصِل و مَحْصول میخَنْد
سوآلی گفت کوری پیشِ کَرّی
دِلا بر سایِل و مَسئول میخَنْد
وَگَر گوید فروشُستَم فُلان را
هَلا بر غاسِل و مَغْسول میخَنْد
چو نَقْدَت دست داد از نَقْل بس کُن
خَمُش بر ناقِل و مَنْقول میخَنْد
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۶۰
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۶۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.