هوش مصنوعی:
این متن به زیبایی و عظمت عشق و جمال معنوی اشاره دارد که فراتر از درک و تحمل انسان‌هاست. شاعر از عشق به شمس الدین تبریز سخن می‌گوید و بیان می‌کند که این عشق و جمال آنقدر والاست که حتی زبان و نشانه‌ها نیز از بیان آن ناتوانند.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و معنوی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین، استفاده از زبان و استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.
غزل شمارهٔ ۶۶۳
تویی نَقْشی که جان‌ها بَرنَتابَد
که قَندِ تو دَهان‌ها بَرنَتابَد
جهانْ گرچه که صد رو در تو دارد
جَمالَت را جهان‌ها بَرنَتابَد
رَوان گشتند جان‌ها سویِ عشقت
که با عشقَتْ رَوان‌ها بَرنَتابَد
درونِ دلْ نَهان نَقْشی‌ست از تو
که لُطْفَش را نَهان‌ها بَرنَتابَد
چو خَلْوَتگاهِ جانْ آیی خَمُش کُن
که آن خَلْوَت زبان‌ها بَرنَتابَد
بَد و نیک اَرْ بِبینی نیک نَبْوَد
از آن بُگْذَر کَزان‌ها بَرنَتابَد
بگو تو نامِ شَمسُ الدّینِ تبریز
که نامَش را نشان‌ها بَرنَتابَد
که قَندِ تو دَهان‌ها بَرنَتابَد
جهانْ گرچه که صد رو در تو دارد
جَمالَت را جهان‌ها بَرنَتابَد
رَوان گشتند جان‌ها سویِ عشقت
که با عشقَتْ رَوان‌ها بَرنَتابَد
درونِ دلْ نَهان نَقْشی‌ست از تو
که لُطْفَش را نَهان‌ها بَرنَتابَد
چو خَلْوَتگاهِ جانْ آیی خَمُش کُن
که آن خَلْوَت زبان‌ها بَرنَتابَد
بَد و نیک اَرْ بِبینی نیک نَبْوَد
از آن بُگْذَر کَزان‌ها بَرنَتابَد
بگو تو نامِ شَمسُ الدّینِ تبریز
که نامَش را نشان‌ها بَرنَتابَد
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
۱۰۶۴
حمایت مالی از گوهرین
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۶۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۶۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
