هوش مصنوعی:
این متن به بیان رابطه‌ی عمیق و پنهان بین دل و دوست می‌پردازد و از رازداری و حسادت سخن می‌گوید. شاعر از آتش درون و زیبایی‌های پنهان در دل سخن می‌گوید و به روح توصیه می‌کند که به مرغزاری برود که در آنجا دل و عقل به دنبال دانه‌چینی هستند. همچنین، متن به موضوعاتی مانند کفر و دین و فراتر از آن اشاره می‌کند.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.
غزل شمارهٔ ۶۸۵
دلْ با دلِ دوستْ در حَنین باشد
گویایِ خَموش هم چُنین باشد
گویم سُخَن و زبانْ نَجُنبانَم
چون گوشِ حَسودْ در کَمین باشد
دانم که زبان و گوشْ غَمّازند
با دلْ گویم که دلْ اَمین باشد
صد شُعلهٔ آتش است در دیده
از نُکتهٔ دلْ که آتشین باشد
خود طُرفه‌تَر این که در دلِ آتش
چَندین گُل و سَرو و یاسَمین باشد
زان آتشْ باغْ سَبزتَر گردد
تا آتش و آبْ هم نِشین باشد
ای روح مُقیمِ مَرغْزاری شو
کان جا دل و عقلْ دانه چین باشد
آن سویْ که کُفر و دین نمی‌گُنجَد
کِی ما و منِ فُلانِ دین باشد؟
گویایِ خَموش هم چُنین باشد
گویم سُخَن و زبانْ نَجُنبانَم
چون گوشِ حَسودْ در کَمین باشد
دانم که زبان و گوشْ غَمّازند
با دلْ گویم که دلْ اَمین باشد
صد شُعلهٔ آتش است در دیده
از نُکتهٔ دلْ که آتشین باشد
خود طُرفه‌تَر این که در دلِ آتش
چَندین گُل و سَرو و یاسَمین باشد
زان آتشْ باغْ سَبزتَر گردد
تا آتش و آبْ هم نِشین باشد
ای روح مُقیمِ مَرغْزاری شو
کان جا دل و عقلْ دانه چین باشد
آن سویْ که کُفر و دین نمی‌گُنجَد
کِی ما و منِ فُلانِ دین باشد؟
وزن: مفعول مفاعلن مفاعیلن (هزج مسدس اخرب مقبوض)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۸۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۸۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
