رو تُرُش کردی مَگَر دی باده­اَت گیرا نبود؟
ساقی­ اَت بیگانه بود و آن شَهِ زیبا نبود؟

یا به قاصِد رو تُرُش کردی زِ بیمِ چَشمِ بَد
بر کُدامین یوسُف از چَشمِ بَدان غوغا نبود؟

چَشمِ بَد خَسْتَش وَلیکِن عاقِبَتْ مَحْمود بود
چَشمِ بَد با حِفْظِ حَق جُز باطِل و سودا نبود

هین مَتَرس از چَشمِ بَد وان ماه را پنهان مَکُن
آن مَهِ نادر که او در خانهٔ جوزا نبود

در دلِ مَردانِ شیرین جُمله تَلْخی‌هایِ عشق
جُز شراب و جُز کَباب و شِکر و حَلْوا نبود

این شراب و نُقْل و حَلْوا هم خیالِ اَحْوَلی­ست
اَنْدَران دریایِ بی‌پایان به جز دریا نبود

یک زمانْ گرمی به کاری یک زمانْ سَردی در آن
جُز به فَرمانِ حَق این گرما و این سرما نبود

هین خَمُش کُن در خَموشی نَعْره می‌زَن روحْ وار
تو کِه دیدی زین خَموشان کو به جانْ گویا نبود؟