هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از ورود معشوقه‌ای زیبا به نزد خود سخن می‌گوید و توصیف می‌کند که چگونه زیبایی او باعث سرور و شادی‌اش شده است. او از تأثیر عمیق این دیدار بر روح و روان خود می‌گوید و زیبایی معشوق را با آفتاب و ماه مقایسه می‌کند.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
غزل شمارهٔ ۷۷۳
سَحَری چو شاهِ خوبان به وُثاقِ ما درآمد
به مِثالِ ساقیانْ او به سَبو و ساغَر آمد
نه سَبویِ او بِدیدم نه زِ ساغَرَش چَشیدم
که هزار موجِ باده به دِماغِ من بَر آمد
بِگُشاد این دِماغَم پَر و بالِ بی‌نِهایَت
که به آفتاب مانَد که به ماه و اَخْتَر آمد
به مُبارکیّ و شادی چو جَمالِ او بِدیدَم
زِ جَمالِ او دو دیده زِ دو کَوْن بَرتَر آمد
به مِثالِ ساقیانْ او به سَبو و ساغَر آمد
نه سَبویِ او بِدیدم نه زِ ساغَرَش چَشیدم
که هزار موجِ باده به دِماغِ من بَر آمد
بِگُشاد این دِماغَم پَر و بالِ بی‌نِهایَت
که به آفتاب مانَد که به ماه و اَخْتَر آمد
به مُبارکیّ و شادی چو جَمالِ او بِدیدَم
زِ جَمالِ او دو دیده زِ دو کَوْن بَرتَر آمد
وزن: فعلات فاعلاتن فعلات فاعلاتن (رمل مثمن مشکول)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۷۷۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۷۷۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
