هوش مصنوعی:
متن شعری است که در آن موشکی صندوق را سوراخ می‌کند و خواب گربه باعث گستاخی موش می‌شود. سپس تصمیم گرفته می‌شود که موش و گربه را در آتش بیندازند، مشابه کاری که یک طباخ انجام می‌دهد. در نهایت، هر دو در تنوری با شعله‌های زیاد سوزانده می‌شوند.
رده سنی:
10+
این متن شامل مفاهیم تمثیلی و استعاری است که ممکن است برای کودکان زیر 10 سال قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به سوزاندن موجودات زنده ممکن است برای کودکان کوچکتر نگران‌کننده باشد.
غزل شمارهٔ ۸۱۳
موشَکی صندوق را سوراخ کرد
خوابِ گُربه موش را گُستاخ کرد
اَنْدَر آتش اَفکَنیم آن موش را
همچُنان کان مَردَکِ طَبّاخ کرد
گُربه را و موش را آتش زَنیم
در تَنوری کاتَشَش صد شاخ کرد
خوابِ گُربه موش را گُستاخ کرد
اَنْدَر آتش اَفکَنیم آن موش را
همچُنان کان مَردَکِ طَبّاخ کرد
گُربه را و موش را آتش زَنیم
در تَنوری کاتَشَش صد شاخ کرد
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۸۱۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۸۱۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
