هر کُجا بویِ خدا می‌آید
خَلْق بین بی‌سَر و پا می‌آید

زان که جان‌ها همه تشنه‌ست به وِیْ
تشنه را بانگِ سَقا می‌آید

شیرخوارِ کَرَمَند و نِگَران
تا که مادر زِ کجا می‌آید

در فِراقَند و همه مُنْتَظِرند
کَزْ کُجا وَصل و لِقا می‌آید

از مُسلمان و جُهود و تَرسا
هر سَحَر بانگِ دُعا می‌آید

خُنُک آن هوش که در گوشِ دِلَش
ز آسْمانْ بانگِ صَلا می‌آید

گوشِ خود را زِ جَفا پاک کنید
زان که بانگی زِ سَما می‌آید

گوشِ آلوده نَنوشَد آن بانگ
هر سِزایی به سِزا می‌آید

چَشمْ آلوده مَکُن از خَد و خال
کانْ شَهَنْشاهِ بَقا می‌آید

وَرْ شُد آلوده به اشکَش می‌شوی
زانکْ از آن اشکْ دَوا می‌آید

کاروانِ شِکَر از مصر رَسید
شَرفه گام و دَرا می‌آید

هین خَمُش کَزْ پِیِ باقیِّ غَزَل
شاهِ گوینده ما می‌آید

«مولوی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir